Polska miejscowość w Turcji: analiza przestrzenna Polonezköy w zakresie zabudowy mieszkaniowej, związków kulturowych i miasta

Emine Banu Burkut

doi:10.37190/arc250105

Streszczenie

Polonezköy (Adampol) to osada wchodząca w obręb dzielnicy Beykoz w Stambule w Turcji. Powstała w połowie XIX w. w wyniku historycznych i politycznych kontaktów między Imperium Osmańskim a Polską. Zabudowa mieszkalna Polonezköy przyciąga uwagę swoją strukturą i charakterystyką przestrzenną. Kwestie, które przeanalizowano w tym artykule, to rozplanowanie domów, projektowanie, układ i cechy przestrzenne.

Kluczowymi czynnikami ocenianymi w relacjach domów z Polonezköy z naturą są takie elementy jak regionalny styl, projektowanie zgodne z warunkami środowiskowymi, wykorzystanie naturalnych materiałów, wpływ na wrażenia zmysłowe i szacunek do natury. Budownictwo to ma wiele cech ekologicznych, takich jak wykorzystanie lokalnych materiałów w zespołach mieszkalnych, łącznie z projektowaną zielenią, ochrona istniejących założeń zieleni i połączenie założenia w harmonijny sposób z naturą. Cechy kulturowe i przestrzenne budynków mieszkalnych w Polonezköy różnią się od cech innych budynków w mieście. W trakcie prac wykonano badania terenowe i fotografie, określono cechy budynków i przeprowadzono wywiady z ich użytkownikami. W wyniku tych działań autorka opracowała zestawienie architektonicznych i przestrzennych cech osady. Badania mają na celu ukazanie relacji między Turcją a Polską poprzez cechy architektoniczne i określenie obecnej sytuacji. Ponadto zawarto w pracy ważne dane dla badaczy, pracowników naukowych, studentów i osób zainteresowanych tematem. Walorem pracy jest zebranie literatury przedmiotu i przedstawienie badań terenowych.

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.